Σε forum συνδικαλιστικού φορέα της αστυνομίας, διάβασα απεγνωσμένες εκκλήσεις ενός αστυνομικού για απαντήσεις σχετικά με το Μνημόνιο και την όλη κατάσταση. Βέβαια, μπορεί και να μην ήταν αστυνομικός (στο forum μπορεί να γραφεί οποιοσδήποτε, όπως έκανα κι εγώ, άλλωστε). Το πρώτο post ήταν αρχές Απρίλη με απορίες για τη συνταγματικότητα του Μνημονίου και το τελευταίο 11 Ιουνίου ζητώντας με αγανάκτηση να κατέβουν οι Αστυνομικοί στο Σύνταγμα μαζί με το λαό. Γράφει, μάλιστα:
«ΚΥΡΙΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΕΧΕΤΕ ΧΡΕΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΥΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ. ΠΡΩΤΑ ΩΣ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΑΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΑΤΣΑΒΟΥΡΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΩΣ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ…
ΞΥΠΝΑΤΕ ΡΕ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ, ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΕΙΣΒΟΛΗ ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ.»
Παραθέτω την απάντηση που του έδωσα.
«Και ποιος περιμένεις να σου απαντήσει τώρα, φίλε μου; Και τι να σου πει;
Όλοι κρατάνε την ανάσα τους και περιμένουν να ξημερώσει να ξυπνήσουν γιατί νομίζουν ότι απλά βλέπουν εφιάλτη στον ύπνο τους.
Είναι φανερό, όπως το απαντάς και μόνος σου ότι έχουμε κατάλυση του πολιτεύματος και κοινοβουλευτική εκτροπή. Δεν θέλει, όμως, κανείς να το πιστέψει αυτό. Λένε όλοι πως «μάλλον λάθος κάνω». Αν το δεχτούν πως δεν κάνουν λάθος είναι υποχρεωμένοι από τους όρκους που έχουν δώσει είτε να αντιταχθούν στις υπηρεσιακές διαταγές που τους δίνονται, είτε να παραιτηθούν. Και τα δύο είναι εξαιρετικά δύσκολες αποφάσεις. Θέλουν @@ για να τις εφαρμόσουν. Ζούμε ιστορικές στιγμές και αυτές οι στιγμές θέλουν ισχυρές προσωπικότητες. Κάτι τέτοιο (ισχυρές προσωπικότητες) είναι κάτι όχι μόνο που δεν είναι μέσα στην εκπαίδευση που παρέχεται στο σώμα, αλλά αντιθέτως, υπάρχει οδηγία στο εκπαιδευτικό σύστημα να καλλιεργήσει το αντίθετο. Έτσι έχει καταντήσει να είναι η σημερινή δημόσια εικόνα του αστυνομικού παρόμοια με τους Ταγματασφαλίτες και τους κατοχικούς κουκουλοφόρους. Κατάντια…
Αν θέλεις τη γνώμη μου, η συνείδηση του καθενός απέναντι στα παιδιά του μπορεί μόνο να βοηθήσει σε κάτι τέτοιο.
Το μόνο που μπορεί να γίνει με τον πιο ακίνδυνο (τρόπος του λέγειν) τρόπο είναι όσοι θέλουν να κάνουν κάτι, να ζητήσουν εγγράφως μετάθεση από Αθήνα, ή τη μη συμμετοχή σε καταστολή των λαϊκών διαδηλώσεων, ή την παραίτησή τους, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι είναι για λόγους συνείδησης και παραθέτοντας σχετικά άρθρα του Συντάγματος, που υπερισχύουν κάθε υπηρεσιακής ή πολιτικής διαταγής.
Για να μην νομίσεις ότι μιλάω εύκολα και εκ του ασφαλούς, σου διευκρινίζω ότι είμαι απόστρατος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και έφυγα πριν 3 χρόνια, αηδιασμένος από το Σώμα μου και τη δουλοπρέπεια των καρεκλοκένταυρων ανωτάτων αξιωματικών, αλλά και την απάθεια πολλών συναδέλφων μου. Για το μόνο που έχω σήμερα μετανιώσει, είναι ότι δεν κατέγραψα στην αίτηση αποστρατείας μου λόγους συνείδησης, αφού τότε απαξίωσα και να τους «φτύσω» θεωρώντας ότι έτσι κι αλλιώς θα ήταν σε «ώτα μη ακουόντων».
Τώρα ως «πολίτης» (ποτέ δε γίνεσαι «καθαρός» πολίτης) αγωνίζομαι για την πατρίδα μου, όπως εγώ επιλέγω ότι είναι το συμφέρον της πατρίδας και όχι όπως αποφασίζουν οι εκάστοτε ιδιοτελείς καρεκλοκένταυροι, πατριδοκάπηλοι και υποκριτές.
Ο όρκος που δίνει κανείς όταν φοράει το εθνόσημο δεν παύει να ισχύει όσο ζεις. Είναι όμως όρκος να προστατεύεις το Σύνταγμα και την Πατρίδα και όχι τα προσωρινά πρόσωπα που εναλλάσσονται στις καρέκλες.
Καλή δύναμη, αδερφέ, σε σένα και σε όλους!
Όλοι κρατάνε την ανάσα τους και περιμένουν να ξημερώσει να ξυπνήσουν γιατί νομίζουν ότι απλά βλέπουν εφιάλτη στον ύπνο τους.
Είναι φανερό, όπως το απαντάς και μόνος σου ότι έχουμε κατάλυση του πολιτεύματος και κοινοβουλευτική εκτροπή. Δεν θέλει, όμως, κανείς να το πιστέψει αυτό. Λένε όλοι πως «μάλλον λάθος κάνω». Αν το δεχτούν πως δεν κάνουν λάθος είναι υποχρεωμένοι από τους όρκους που έχουν δώσει είτε να αντιταχθούν στις υπηρεσιακές διαταγές που τους δίνονται, είτε να παραιτηθούν. Και τα δύο είναι εξαιρετικά δύσκολες αποφάσεις. Θέλουν @@ για να τις εφαρμόσουν. Ζούμε ιστορικές στιγμές και αυτές οι στιγμές θέλουν ισχυρές προσωπικότητες. Κάτι τέτοιο (ισχυρές προσωπικότητες) είναι κάτι όχι μόνο που δεν είναι μέσα στην εκπαίδευση που παρέχεται στο σώμα, αλλά αντιθέτως, υπάρχει οδηγία στο εκπαιδευτικό σύστημα να καλλιεργήσει το αντίθετο. Έτσι έχει καταντήσει να είναι η σημερινή δημόσια εικόνα του αστυνομικού παρόμοια με τους Ταγματασφαλίτες και τους κατοχικούς κουκουλοφόρους. Κατάντια…
Αν θέλεις τη γνώμη μου, η συνείδηση του καθενός απέναντι στα παιδιά του μπορεί μόνο να βοηθήσει σε κάτι τέτοιο.
Το μόνο που μπορεί να γίνει με τον πιο ακίνδυνο (τρόπος του λέγειν) τρόπο είναι όσοι θέλουν να κάνουν κάτι, να ζητήσουν εγγράφως μετάθεση από Αθήνα, ή τη μη συμμετοχή σε καταστολή των λαϊκών διαδηλώσεων, ή την παραίτησή τους, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι είναι για λόγους συνείδησης και παραθέτοντας σχετικά άρθρα του Συντάγματος, που υπερισχύουν κάθε υπηρεσιακής ή πολιτικής διαταγής.
Για να μην νομίσεις ότι μιλάω εύκολα και εκ του ασφαλούς, σου διευκρινίζω ότι είμαι απόστρατος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας και έφυγα πριν 3 χρόνια, αηδιασμένος από το Σώμα μου και τη δουλοπρέπεια των καρεκλοκένταυρων ανωτάτων αξιωματικών, αλλά και την απάθεια πολλών συναδέλφων μου. Για το μόνο που έχω σήμερα μετανιώσει, είναι ότι δεν κατέγραψα στην αίτηση αποστρατείας μου λόγους συνείδησης, αφού τότε απαξίωσα και να τους «φτύσω» θεωρώντας ότι έτσι κι αλλιώς θα ήταν σε «ώτα μη ακουόντων».
Τώρα ως «πολίτης» (ποτέ δε γίνεσαι «καθαρός» πολίτης) αγωνίζομαι για την πατρίδα μου, όπως εγώ επιλέγω ότι είναι το συμφέρον της πατρίδας και όχι όπως αποφασίζουν οι εκάστοτε ιδιοτελείς καρεκλοκένταυροι, πατριδοκάπηλοι και υποκριτές.
Ο όρκος που δίνει κανείς όταν φοράει το εθνόσημο δεν παύει να ισχύει όσο ζεις. Είναι όμως όρκος να προστατεύεις το Σύνταγμα και την Πατρίδα και όχι τα προσωρινά πρόσωπα που εναλλάσσονται στις καρέκλες.
Καλή δύναμη, αδερφέ, σε σένα και σε όλους!
Πέτρος Σαμαράς
ε.α. Σμηναγός
(theoreio.wordpress.com)»
Υ.Γ.: Για λόγους αξιοπιστίας έχω κρατήσει screenshots, μην χρειαστεί…
ΘΕΩΡΕΙΟ 
Σχολιάστε